zgodnie z bardzo fajnym zamówieniem Młodej Pary większość zdjęć jest czarno-biała
Wika, czy ja Ci już mówiłam, że wyglądałaś olśniewająco?
nie?
nie żartuj! jak mogłam tego nie powiedzieć? :)
nie dość, że Panna Młoda prześliczna, Pan Młody super fotogeniczny (i kiedy groźnie marszczy brwi, i kiedy się uśmiecha), kościół malowniczy, to jeszcze ksiądz był absolutnie przemiły! ech, gdyby było więcej takich autentycznie dobrych i życzliwych duchownych...
troszeczkę nietypowe wyjście z kościoła - Panna Młoda wyszła z... innym dżentelmenem! :)
Pan Młody też miał bukiet ;)
Piotr, ja też tak myślę: było super! :)))
Nie dość że łaziłaś po prezbiterium jak sam ksiądz, to na dodatek taka ładna historia.
OdpowiedzUsuńMariusz, no łaziłam, przyznaję się... Nie zawsze sobie pozwalam, ale u Wiki i Piotra był taki cudowny ksiądz, że wiedziałam, że nie uzna tego za 'świętokradztwo' i nie spojrzy krzywym okiem, ani nic niemiłego nie powie. Takich ciepłych i dobrych księży życzę i wszystkim Parom, i wszystkim fotografom!
OdpowiedzUsuńI rzeczywiście cały ten ślub był bardzo ładną historią :) Przede wszystkim emocje były cudowne :)
ach te powiewające długie welony, uwielbiam! ciągle liczę że i mi się taki niedługo trafi - może już jutro.
OdpowiedzUsuńco do łażenia po prezbiterium, kiedyś na senatorskiej w warszawie ksiądz mnie przywołał kiwając palcem w czasie śpiewów w trakcie przysięgi, zbliżyłam się do niego w strachu że mnie obsztorcuje, że za dużo sobie pozwalam a On mi szepce - niech pani wejdzie za ołtarz, po schodkach do tabernakulum i zrobi pani stamtąd zdjęcie, będzie ładny widok - wyobrażasz sobie Kingo jak wielki opad szczęki wtedy miałam :) I tak po dwóch ślubach zrobionych na Senatorskiej ten kościół stał się moim ulubionym.
No pięknie żeśmy na tych zdjęciach wyszli, dziękujemy za uwiecznienie nas i serdecznie pozdrawiamy :)
OdpowiedzUsuńświetny materiał, bardzo spontaniczne zdjęcie, super
OdpowiedzUsuń